Σύγχρονα, τετράστιχα, του δετού

(1)
Άρχισε γλώσσα μ' άρχισε
και πες και συ κανένα
και πες τα τραγουδάκια σου
τα παραπονεμένα.

(3)
Το στήθος μου το νοίκιασα
βασανοκατοικία
να κατοικούν οι λέοντες
και τ' άγρια θηρία

(5)
Τέσσερα μάτια δυο καρδιές
όταν αγαπηθούνε
καλλίτερα στη μαύρη γη
παρά να χωρισθούνε

(7)
Ο έρωτας εις την αρχή
φαίνεται παιχνιδάκι
μα σαν ριζώσει στην καρδιά
είναι πικρός φαρμάκι

(9)
Της φυλακής τα σίδερα
είναι για τους λεβέντες
και τα ψηλά παράθυρα
είναι για τις κοπέλλες

(11)
Δεν ήσουν συ που μούλεγες
αν δεν με δείς πεθαίνεις
και τώρα λες πως δεν με θες
που μ' είδες που με ξέρεις

(13)
Δεν ήσουν συ που μου 'λεγες
πως θα με μεγαλώσεις
πως θα με κανείς ουρανό
κι άστρα θα με γεμώσεις

(15)
Το γελεκάκι που φορείς
εγώ στο 'χω ραμμένο
με πίκρες και με βάσανα
στο 'χω φοντραρισμένο

(17)
Είπαμε πολλά και σώνει
ας λαλήσει κι άλλο αηδόνι.

(2)
Σύρε λεβέντη το χορό
και 'γω για σένα τραγουδώ.



(4)
Σύρετε τον σύρετε τον
και καλοχορεψετέ τον



(6)
Έλα έλα που σου λέω
μη με τυρρανάς και κλαίω



(8)
Αμύγδαλο μου ιταλικό
ποιος σου 'πε πως δεν σ' αγαπώ



(10)
Δοτέ του χορού κι ας πάει
τούτη η γη θε να μας φάει



(12)
Νάμουνα στη γη καρφίτσα
να αγκυλώνω τα κορίτσια



(14)
Έλα έλα πέρδικα μου
στ' αγκαλάκια τα δικά μου



(16)
Στ' Αη Γιωργιού τ' ανήφορο
κανέλλα και γαρύφαλλο